راهاندازی صحیح و اصولی ونتیلاتور، یکی از مهمترین مراحل پیش از اتصال دستگاه به بیمار است. هرگونه سهلانگاری در این مرحله میتواند منجر به تهویه نامناسب یا آسیب به بیمار شود. در این فصل، تمامی مراحل بهصورت گامبهگام و همراه با نکات کلیدی توضیح داده شدهاند.
گام ۱: بررسی منابع برق و گاز
دستگاه را به برق شهری (AC) متصل کنید. چراغ وضعیت برق باید سبز شود.
در صورت نیاز به استفاده از باتری داخلی، مطمئن شوید که باتری شارژ کافی دارد.
شیلنگهای گاز اکسیژن (O₂) و هوای فشرده (Air) را به ورودیهای مربوطه متصل کنید.
فشار منابع گاز باید بین ۳ تا ۵ بار (bar) باشد.
گام ۲: روشن کردن دستگاه
دکمه Power را فشار داده و برای ۲–۳ ثانیه نگه دارید.
دستگاه شروع به بوت شدن میکند و پس از چند ثانیه، صفحه لمسی گرافیکی بالا میآید.
گام ۳: تست خودکار دستگاه (Self-Test)
پس از روشن شدن، دستگاه بهصورت خودکار تست اولیه سختافزاری انجام میدهد.
در صورت مشاهده پیغام خطا (Error)، اقدام به رفع آن یا تماس با تیم فنی کنید.
گام ۴: انتخاب مد کاری مناسب (Adult/Pediatric/Neonate)
بسته به نوع بیمار، حالت مناسب را از منوی ابتدایی انتخاب کنید.
(در این راهنما، تمرکز ما بر حالت بزرگسال است.)
گام ۱: اتصال مدار تنفسی
مدار تنفسی استریل یا یکبار مصرف را از بسته خارج کرده و به دستگاه متصل کنید.
قسمت دمی (Inspiratory Limb) به خروجی هوای دستگاه
قسمت بازدمی (Expiratory Limb) به ورودی بازدم دستگاه
فیلتر HME یا مرطوبکننده در مسیر دمی بین دستگاه و بیمار نصب شود.
گام ۲: اتصال پروبها و سنسورها
سنسور جریان و فشار را به مدار وصل کنید (در مسیر دمی یا نزدیک Y-piece)
پروب SpO₂ یا سایر مانیتورهای اضافی (در صورت وجود) را نیز آماده کنید.
گام ۳: تهویه روی Test Lung (در صورت امکان)
قبل از اتصال به بیمار واقعی، دستگاه را برای چند دقیقه به ریه مصنوعی (test lung) متصل کنید تا از صحت عملکرد مطمئن شوید.
گام ۴: اتصال ماسک یا لوله تراشه به بیمار
اگر بیمار اینتوبه شده: مدار را به لوله تراشه (ETT) وصل کنید.
اگر بیمار NIV دریافت میکند: از ماسک مناسب با سایز صورت بیمار استفاده کنید.
برای اطمینان از راهاندازی کامل و ایمن دستگاه، موارد زیر را پیش از شروع تهویه بررسی و تأیید کنید:
✅ بررسی گازها:
فشار گازهای ورودی (O₂ و Air) مناسب است
آلارم قطع گاز فعال نیست
✅ تنظیمات پایه:
مد تنفسی درست انتخاب شده است (مثلاً VCV یا SIMV)
حجم جاری (Vt)، RR، PEEP، FiO₂ و Trigger بهدرستی تنظیم شدهاند
واحد بیمار (Adult) تنظیم شده است
✅ مدار تنفسی:
اتصالات محکم و بدون نشتی
فیلترها در جای صحیح
مسیر مرطوبکننده خشک یا مرطوب بسته به شرایط بیمار آماده شده است
✅ سیستم هشدار:
تنظیم آلارمهای فشار بالا (High Pressure) و پایین (Low Pressure)
تعیین محدوده آلارم برای Vt، RR، FiO₂
بررسی عملکرد دکمه Silence و Reset
✅ وضعیت بیمار:
اشباع اکسیژن اولیه (SpO₂) بررسی شده
فشار خون و علائم حیاتی پایدار
بیمار آماده دریافت تهویه مکانیکی
همیشه قبل از اتصال به بیمار، حداقل یک بار تنظیمات را بازبینی کنید.
در شرایط اورژانسی، از مدهای پیشفرض با مقادیر نرمال استفاده کنید تا سریعاً تهویه آغاز شود.
بعد از شروع تهویه، گرافهای تنفسی و مقادیر واقعی (Measured Values) را برای اطمینان از تطابق دستگاه با وضعیت بیمار کنترل کنید.
در صورت تسلط بر مراحل بالا، پرستار ICU یا درمانگر تنفسی میتواند با اطمینان کامل و بدون وابستگی به کمک فنی، دستگاه RESPINA.P1 را راهاندازی و آماده استفاده برای نجات جان بیماران کند. در فصل بعد، تفسیر گرافها و نحوه مانیتورینگ دقیق بیمار آموزش داده خواهد شد.